kurs robienia na drutach dla początkujących
SPOSOBY
ROBIENIA NA DRUTACH
czyli dlaczego każdy robi trochę inaczej
kurs robienia na drutach dla początkujących
SPOSOBY ROBIENIA NA DRUTACH
czyli dlaczego każdy robi trochę inaczej
Jedno z moich pierwszych wspomnień z początków robienia na drutach to przeglądanie tutoriali na YouTube i zastanawianie się, dlaczego każdy trzyma druty inaczej, przerabia oczka inaczej i czemu na końcu moje oczka w czapce są jakieś takie dziwnie przekręcone. Odpowiedz na to jest bardzo prosta: wynika to z tego, że są różne sposoby robienia na drutach. Żadna z nich nie jest ani lepsza, ani gorsza, efekt końcowy jest przeważnie taki sam. Natomiast warto znać różnice, ponieważ mieszanie różnych technik, może też powodować błędy w przerabianiu. Ale zacznijmy od początku.
W tej części kursu dowiesz się o takich aspektach robienia na drutach jak:
Metody trzymania włóczki: kontynentalna i wyspiarska
Pierwszą różnicą jaką da się szybko zauważyć, to sposób trzymania nitki. Można założyć, że istnieją dwa główne sposoby: kontynentalny i wyspiarski:
- Sposób kontynentalny polega na trzymaniu nitki w lewej ręce. Nitka swobodnie owinięta jest przeważnie wokół palca wskazującego i prawym drutem nabiera się nitkę, aby przerobić oczko. Ta technika jest popularna w Europie w związku z czym często jest nazywana europejską.
- Sposób wyspiarski polega na trzymaniu nitki w prawej ręce. Nitka swobodnie owinięta jest przeważnie wokół palca wskazującego i prawą ręką nakłada się nitkę na prawy drut, aby przerobić oczko. Ta technika jest popularna w Wielkiej Brytanii i innych anglojęzycznych krajach, w związku z czym często jest nazywana angielską.
Obie techniki prowadzą do podobnych rezultatów. Wybór techniki zależy od osobistych preferencji i wygody. Nie musisz znać ich obu. Ja korzystam tylko z techniki kontynentalnej.
METODA KONTYNENTALNA
METODA WYSPIARSKA
źródło: Creative Bug Studios
Przerabianie w rzędach i okrążeniach
Teraz czas porozmawiać o robieniu na drutach w rzędach i okrążeniach, czyli technikach, które sprawiają, że nasza robótka staje się dłuższa.
- Robienie na drutach w rzędach służy do tworzenia płaskich elementów takich jak: szaliki, koce i płaskie kawałki materiału. Może być wykorzystana również do stworzenia swetra czy czapki, które są projektami “tubowymi”, wymaga to jednak zszywania ze sobą poszczególnych elementów. Robienie na drutach w rzędach polega na przerabianiu oczek z lewego na prawy drut i przekręcaniu robótki na drugą stronę na końcu rzędu, czyli w momencie kiedy przerobione zostaną wszystkie oczka z lewego drutu. Przerabiając w rzędach przerabia się naprzemiennie jeden rząd na prawej stronie robótki i jeden rząd na lewej stronie robótki. Kroki te powtarzane są, aż do uzyskania pożądanej długości projektu. Uzyskanie odpowiedniego wyglądu dzianiny na prawej stronie, w większości wypadków, wymaga stosowania różnego rodzaju oczek na prawej i lewej stronie. Taka zmiana rodzaju oczek, może powodować nierówności w ściegu, ponieważ może wpływać na napięcie nitki pracującej, a tym samym na jednakową wielkość oczek. Najczęściej taka różnica może być widoczna w podstawowym ściegu pończoszniczym.
- Robienie na drutach w okrążeniach to technika używana do tworzenia bezszwowych, “tubowych” projektów i jest powszechnie używane do tworzenia swetrów, czapek czy skarpet. W tej metodzie oczka są przerabiane na drutach z żyłką lub drutach pończoszniczych, bez odwracania robótki na końcu każdego rzędu. Po nabraniu oczek początek i koniec rzędu są ze sobą łączone w okrąg i od tego momentu przerabia się ” w spirali” cały czas na prawej stronie robótki, aż do uzyskania pożądanej długości. Gotowy produkt jest często gładszy i bardziej równomierny, niż ten przerabiany w rzędach. Wynika to właśnie z tego, że pracuje się cały czas na tej samej stronie robótki, co często eliminuje konieczność zmiany rodzaju ściegu wraz ze zmianą strony projektu.
Wybór sposobu przerabiania jest uzależniony od projektu jaki ma zostać wykonany. W wielu przypadkach, obie techniki mogą być ze sobą łączone, aby uzyskać pożądany efekt. O czym będziesz mogła się przekonać z moich wzorów na drutach 
Przerabianie w rzędach
Prerabianie w okrążeniach
Style przerabiania oczek: zachodni, wschodni, skandynawski
Kolejna różnica w sposobie przerabiania wynika już nie ze sposobu trzymania nitki czy przerabiania w rzędach czy okrążeniach, a z samego sposobu przerabiania oczek i ich ułożenia na drucie, aby powstało nam podstawowe oczko. Zakłada się, że są dwa główne sposoby: zachodni i wschodni, ja dodaję do tego jeszcze skandynawski.
Oczko składa się z nitki spoczywającej na drucie, w taki sposób, że jej jedna część znajduje się przed drutem (bliżej Ciebie), a druga część za drutem (dalej od Ciebie)
- Styl zachodni polega na tym, że na prawej i lewej stronie robótki część nitki znajdująca się przed drutem skierowana jest na prawo, a część nitki za drutem skierowana jest na lewo. Oczko prawe przerabia się łapiąc prawym drutem za przednią nitkę oczka, a następnie prawy drut prowadzi się nad nitką pracującą. Oczko lewe przerabia się łapiąc prawym drutem za przednią nitkę oczka, a następnie łapiemy nitkę drutem od góry. Technika ta często nazywana jest również techniką kontynentalną.
- Styl wschodni polega na tym, że na prawej stronie robótki część nitki znajdująca się przed drutem skierowana jest na lewo, a część nitki za drutem skierowana jest na prawo, a na lewej stronie część nitki znajdująca się przed drutem skierowana jest na prawo, a część nitki za drutem skierowana jest na lewo. Oczko prawe przerabia się łapiąc prawym drutem za tylnią nitkę oczka, a następnie prawy drut prowadzi się nad nitką. Oczko lewe przerabia się łapiąc prawym drutem za przednią nitkę oczka, a następnie łapiemy nitkę drutem od dołu. Technika ta często nazywana jest też techniką słowiańską lub heretycką.
- Styl skandynawski stosuje ułożenie oczek prawych i lewych dokładnie taki sam jak styl zachodni, natomiast różnica polega na innym prowadzeniu nitki jedynie w przypadku przerabiania oczek lewych. Prawy drut najpierw prowadzi się pod nitką pracującą, następnie łapie się za przednią nitkę oczka, i na końcu drut znowu prowadzi się pod nitką pracującą. Technika ta często nazywany jest też techniką norweską.
Style można ze sobą mieszać pod warunkiem, że robimy to w sposób świadomy i zwracamy uwagę na ułożenie oczek. W innym wypadku mieszanie stylu zachodniego i wschodniego może skończyć się powstaniem oczek przekręconych, które jeśli niezamierzone, mogą znacząco obniżyć wygląd robótki.
Ja w swoich projektach i tutorialach stosuje głównie styl zachodni.
To tyle teorii! teraz praktyka!